از حضرت على (عليه السلام) نقل شده است كه روزى رو به سوى مردم كرد و فرمود:

به نظر شما اميد بخش‏ترين آيه‏ قرآن كدام آيه است؟

بعضى گفتند: آيه «إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ»(1)

(خداوند هرگز شرك را نمى‏بخشد و پائين‏تر از آن را براى هر كس كه بخواهد مى‏بخشد).

امام فرمود: خوب است، ولى آنچه من مى‏خواهم نيست، بعضى گفتند: آيه «وَ مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحيما»(2)

(هر كس عمل زشتى انجام دهد يا بر خويشتن ستم كند و سپس از خدا آمرزش بخواهد خدا را غفور و رحيم خواهد يافت).

امام فرمود خوبست ولى آنچه را مى‏خواهم نيست. بعضى ديگر گفتند: آيه «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ»(3)

(اى بندگان من كه اسراف بر خويشتن كرده‏ايد از رحمت خدا مايوس نشويد).

فرمود خوبست اما آنچه مى‏خواهم نيست.

بعضى ديگر گفتند: آيه «و الَّذِينَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ»(4)

(پرهيزكاران كسانى هستند كه هنگامى كه كار زشتى انجام مى‏دهند يا به خود ستم مى‏كنند به ياد خدا مى‏افتند، از گناهان خويش آمرزش مى‏طلبند و چه كسى است جز خدا كه گناهان را بيامرزد).

باز امام فرمود: خوبست ولى آنچه مى‏خواهم نيست.

در اين هنگام مردم از هر طرف به سوى امام متوجه شدند و همهمه كردند فرمود: چه خبر است اى مسلمانان؟ عرض كردند: به خدا سوگند ما آيه ديگرى در اين زمينه سراغ نداريم.

امام فرمود: از حبيب خودم رسول خدا شنيدم كه فرمود: اميد بخش ترين آيه قرآن اين آيه است:

«و اقم الصلاة طَرَفَيِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ ذلِكَ ذِكْرى لِلذَّاكِرِينَ»(5) (6)

...............................

پي نوشت ها:

(1) نساء، 48.

(2) نساء، 110.

(3) زمر، 53.

(4) آل عمران، 135.

(5) هود، 114.

(7) تفسير نمونه، ج‏9، ص: 270 -  269